- rozwrzeszczany
- {{stl_51}}{{LABEL="twplderozwrzeszczany"}}{{/stl_51}}{{stl_39}}rozwrzeszczany{{/stl_39}}{{stl_7}} (laut) schreiend{{/stl_7}}
Słownik polsko-niemiecki. 2014.
Słownik polsko-niemiecki. 2014.
rozwrzeszczany — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, rozwrzeszczanyni, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} taki, który się rozwrzeszczał; wrzeszczący : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rozwrzeszczane dzieci. Rozwrzeszczana młodzieżowa publiczność. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozwrzeszczany — rozwrzeszczanyni pot. «taki, który się rozwrzeszczał, głośno wrzeszczący» Rozwrzeszczane dziecko, niemowlę. Rozwrzeszczana gromada wyrostków … Słownik języka polskiego
dzieciak — m III, DB. a, N. dzieciakkiem; lm MB. dzieciakki, D. dzieciakków «z odcieniem rubaszności, pieszczotliwości lub lekceważenia o dziecku» Nieznośny, rozkapryszony, rozwrzeszczany dzieciak. Uciszać, poskramiać dzieciaki. przen. «człowiek dorosły… … Słownik języka polskiego
bachor — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIIa, Mc. bachororze {{/stl 8}}{{stl 7}} ze zdenerwowaniem, niechęcią o małym dziecku : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rozwrzeszczany, okropny, nieznośny bachor. <hebr.> {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień